لجبازی کودکان

لجبازی کودکان مرحله‌ای اجتناب‌ناپذیر از رشد آن‌هاست و در کودکان نوپا به‌حدی شایع است که بسیاری از والدین را به دردسر می‌اندازد.

نکته مهم در کنترل لجبازی کودکان رفتار درست و منطقی در موارد اول دیده شدن این خصیصه در کودک است چرا که رفتار والدین در ذهن کودک حک می‌شود و برخورد مناسب با لجبازی کودک می‌تواند به کاهش احتمال بروز آن در آینده کمک کند.

اختلال خلق یکی از خصوصیات بارز در کودکان لجباز است که در بسیاری موارد علت خاصی نیز ندارد.

کودکان لجباز اغلب رفتارهایی همچون جیغ و داد زدن و کوبیدن پا بر زمین بخصوص در محیط خارج از منزل برای قانع کردن پدر و مادر از خود نشان می‌دهند.

شروع لجبازی کودکان معمولا پس از یک سالگی بوده و در حدود سه سالگی به اوج خود می‌رسد به طوری که اگر والدین نحوه صحیح برخورد با لجبازی در کودکان را در پیش نگیرند با مشکلات زیادی در تربیت فرزند خود روبرو می‌شوند.

ابراز خشم یکی از رفتارهای شایع در کودکان لجباز است که با رشد کودک همراه با رفتارهایی همچون نافرمانی نیز می‌شود.

متاسفانه عدم کنترل این رفتار کودک توسط والدین سبب باقی ماندن این خصیصه در کودک می شود که حتی تا سنین مدرسه نیز ادامه پیدا کرده و سبب بروز مشکلات تحصیلی کودک نیز می‌شود.

زمانی که والدین در مقابل رفتار نادرست کودک رفتار مناسبی از خود نشان ندهند و یا خواسته‌های کودک که با داد و فریاد از والدین طلب می‌کند را اجابت کنند به رشد و تقویت این رفتار منفی در کودک منجر می‌شود.

واقعیت این است که دفاع از خواسته‌های شخصی و توانایی مقابله با خواست‌های دیگران توسط کودک امری ضروی است اما آنچه که لجبازی نامیده می‌شود تداوم آن در تمام موقعیت‌ها و تشدید آن با رشد کودک است.

ذکر این نکته ضروری است که والدین با دیدن رفتار نادرست و لجبازی کودکان خود نباید با کودک رفتار نامناسب داشته باشند، حتی اگر به عنوان یک والد از رفتار نامناسب کودک خود خشمگین شده‌اید باید پس از مکث و ایجاد آرامش در خود رفتار نادرست کودک خود را کنترل کنید.

دلایل لجبازی

• درخواست‌های غیرمعقول
• زیاده‌خواهی کودک
• عدم تمایل به انجام وظایف
• بیان خواسته‌ها بصورت غیرمستقیم

کنترل لجبازی کودکان

بی‌توجهی

بی‌توجهی به رفتارهای نادرست کودک و عدم توجه به کودک می‌تواند در کنترل لجبازی و کاهش آن موثر باشد.

زمانی که کودک هیچ گونه توجهی از والدین در مقابل خواسته خود نمی‌بیند در پی جلب توجه والدین خود بر می‌آید که این امر می‌تواند لجبازی و نافرمانی او را کاهش دهد، این در حالی است که اگر کودک در حال لجبازی باشد و والدین با توجه بیشتر به وی سعی در آرام کردن کودک داشته باشند این رفتار تشدید می‌شود.

قطع تماس چشمی با کودک و عدم توجه به حرف‌های وی می‌تواند به کاهش احساس لجبازی در کودکان کمک کند.

این کار ممکن است در روزهای اول سخت بنظر برسد و حتی سبب تشدید رفتار نادرست کودک شود، ولی با تکرار این رفتار کودک نیز یاد می‌گیرد که با لجبازی چیزی بدست نمی‌آورد.

پاداش برای رفتارهای خوب

برای کنترل لجبازی کودکان دادن پاداش در مقابل رفتارهای مناسب می‌تواند به کاهش احساس لجبازی و نق زدن در کودک بیانجامد.

زمانی که کودک خواسته‌اش ار بطور معقول از شما می‌خواهد با دادن پاداش به وی می‌فهمانید که برای رسیدن به خواسته‌هایش نیازی به لجبازی و بدخلقی ندارد.

جریمه برای رفتارهای بد

زمانی که رفتار نامناسب از کودک می‌بینید مانند نافرمانی به طور مکرر با تنبیه البته تنها تنبیه رفتاری مثلا اجازه ندادن برای تماشای تلویزیون و … می‌توان به کنترل لجبازی در کودکان کمک کرد.

تعیین حد و مرز برای کودک

زمانی که کودک بداند رفتارهای او باید در چارچوب معینی انجام شود و نمی‌تواند فراتر از آن عمل کند احساس لجبازی کمتری در او ایجاد خواهد شد، البته این به معنی کنترل کامل رفتارهای کودک و برقراری قید و بندهای سخت برای کودک نیست.

قاطعیت در عین مهربانی

بساری از والدین قاطعیت را با سخت‌گیری اشتباه می‌گیرند.

سخت‌گیری در مقابل کودکان تاثیر منفی می‌گذارد و سبب تغییر ذهنیت کودک نسبت به پدر و مادر خود و دور شدن از آن‌ها می‌شود.

اما قاطعیت این است که کودک بداند باید توقعات شما را برآورده کند و در غیر این صورت شما از او آزرده خاطر می‌شوید.

اجرای قوانین خانه و خانواده هیچ منافاتی با مهر پدر و مادری ندارد و والدین در حین داشتن قاطعیت می‌تواند با مهربانی به کنترل لجبازی کودکان خود کمک کنند.

آموزش عملی

به جای اینکه مدام به کودک امر و نهی شود بهتر است والدین با رفتار مناسب خود به کودک آموزش دهند.

اگر به‌جای تهدید و تنبیه کودک برای رفتار نادرستش خود با رفتار مناسب سبب تفهیم موضوع برای وی شود تاثیر بسیار بیشتری دارد.

عملی کردن خواسته‌های منطقی کودک

برای کنترل و کاهش لجبازی کودکان بهتر است که خواسته‌های منطقی کودک را با مهربانی و عطوفت و در زمان مناسب عملی کنید تا کودک نیازی به خواهش و یا نق زدن برای رسیدن به خواسته‌اش نداشته باشد.

صحبت کردن با کودک

حرف زدن با کودک و گوش دادن به حرف‌ها و خواسته‌های کودک در آرامش نقش موثری در کنترل و کاهش لجبازی در وی دارد.

زمانی که کودک می‌تواند با والدین خود به‌راحتی حرف بزند کمتر به رفتارهایی همچون لجبازی روی می‌آورد.

کمک به کودک

زمانی که انجام کاری و یا رفتاری برای کودک خوشایند نیست والدین بهتر است به کودک خود کمک کند، زمانی که کودک همراهی و کمک والدین را احساس کند کمتر به دنبال لجبازی خواهد بود.

 

منبع مطلب:

https://roshdslp.com/لجبازی-کودکان/